.png "English"){kind=small}
Newsroom - Κοινοποίηση
Kyriakou Maria
Άρθρο της Guardian του 2016 μιλάει για γενετικά τροποποιημενη πρωτεΐνη με μαγνητικές ιδιότητες η οποία μπορεί να ελέγξει σκέψη μυαλό και αισθήματα όταν μπει στο σώμα.
Ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει μια νέα μέθοδο για τον έλεγχο των εγκεφαλικών κυκλωμάτων που σχετίζονται με πολύπλοκες συμπεριφορές ζώων, χρησιμοποιώντας γενετική μηχανική για τη δημιουργία μαγνητισμένης πρωτεΐνης που ενεργοποιεί συγκεκριμένες ομάδες νευρικών κυττάρων από απόσταση.
Η πιο ισχυρή από αυτές είναι μια μέθοδος που ονομάζεται οπτογενετική, η οποία επιτρέπει στους ερευνητές να ενεργοποιούν ή να απενεργοποιούν πληθυσμούς σχετικών νευρώνων σε κλίμακα χρόνου χιλιοστών του δευτερολέπτου με χιλιοστό του δευτερολέπτου με παλμούς φωτός λέιζερ. Μια άλλη πρόσφατα αναπτυγμένη μέθοδος, που ονομάζεται χημειογενετική, χρησιμοποιεί μηχανικές πρωτεΐνες που ενεργοποιούνται από φάρμακα σχεδιαστών και μπορούν να στοχευθούν σε συγκεκριμένους τύπους κυττάρων.
Αν και ισχυρές, και οι δύο αυτές μέθοδοι έχουν μειονεκτήματα. Η οπτογενετική είναι επεμβατική, απαιτεί την εισαγωγή οπτικών ινών που μεταφέρουν τους παλμούς φωτός στον εγκέφαλο και, επιπλέον, η έκταση στην οποία το φως διεισδύει στον πυκνό ιστό του εγκεφάλου είναι πολύ περιορισμένη. Οι χημειογενετικές προσεγγίσεις ξεπερνούν και τους δύο αυτούς τους περιορισμούς, αλλά συνήθως προκαλούν βιοχημικές αντιδράσεις που χρειάζονται αρκετά δευτερόλεπτα για να ενεργοποιήσουν τα νευρικά κύτταρα.
Τηλεχειρισμός της εγκεφαλικής δραστηριότητας με θερμαινόμενα νανοσωματίδια
Η νέα τεχνική, που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του Ali Güler στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια στο Charlottesville, και περιγράφεται σε μια προηγμένη διαδικτυακή δημοσίευση στο περιοδικό Nature Neuroscience, δεν είναι μόνο μη επεμβατική, αλλά μπορεί επίσης να ενεργοποιήσει τους νευρώνες γρήγορα και αναστρέψιμα.
Αρκετές προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι πρωτεΐνες των νευρικών κυττάρων που ενεργοποιούνται από θερμότητα και μηχανική πίεση μπορούν να τροποποιηθούν γενετικά έτσι ώστε να γίνουν ευαίσθητες σε ραδιοκύματα και μαγνητικά πεδία, συνδέοντάς τις με μια πρωτεΐνη αποθήκευσης σιδήρου που ονομάζεται φερριτίνη ή σε ανόργανα παραμαγνητικά σωματίδια . Αυτές οι μέθοδοι αντιπροσωπεύουν μια σημαντική πρόοδο – έχουν χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, για τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε ποντίκια – αλλά περιλαμβάνουν πολλαπλά συστατικά που πρέπει να εισαχθούν ξεχωριστά.
Ο Güler και οι συνάδελφοί του υποστήριξαν ότι οι μαγνητικές ροπές (ή περιστρεφόμενες) δυνάμεις μπορεί να ενεργοποιήσουν το TRPV4 τραβώντας το άνοιγμα του κεντρικού πόρου του και έτσι χρησιμοποίησαν γενετική μηχανική για να συντήξουν την πρωτεΐνη στην παραμαγνητική περιοχή της φερριτίνης, μαζί με μικρές ακολουθίες DNA που σηματοδοτούν τα κύτταρα να μεταφέρουν πρωτεΐνες στη μεμβράνη των νευρικών κυττάρων και τις εισάγουμε σε αυτήν.
In vivo χειραγώγηση της συμπεριφοράς του zebrafish χρησιμοποιώντας το Magneto. Οι προνύμφες Zebrafish εμφανίζουν συμπεριφορά περιέλιξης σε απόκριση σε εντοπισμένα μαγνητικά πεδία. Από τους Wheeler et al (2016).
Όταν εισήγαγαν αυτό το γενετικό κατασκεύασμα σε ανθρώπινα εμβρυϊκά νεφρικά κύτταρα που αναπτύσσονται σε τρυβλία Petri, τα κύτταρα συνέθεσαν την πρωτεΐνη «Magneto» και την εισήγαγαν στη μεμβράνη τους. Η εφαρμογή μαγνητικού πεδίου ενεργοποίησε την τροποποιημένη πρωτεΐνη TRPV1, όπως αποδεικνύεται από παροδικές αυξήσεις της συγκέντρωσης ιόντων ασβεστίου εντός των κυττάρων, οι οποίες ανιχνεύθηκαν με μικροσκόπιο φθορισμού.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές εισήγαγαν την αλληλουχία Magneto DNA στο γονιδίωμα ενός ιού, μαζί με το γονίδιο που κωδικοποιεί πράσινη φθορίζουσα πρωτεΐνη, και ρυθμιστικές αλληλουχίες DNA που προκαλούν την έκφραση του κατασκευάσματος μόνο σε συγκεκριμένους τύπους νευρώνων. Έπειτα ένεσαν τον ιό στον εγκέφαλο των ποντικών, στοχεύοντας στον ενδορρινικό φλοιό, και έσπασαν τον εγκέφαλο των ζώων για να αναγνωρίσουν τα κύτταρα που εκπέμπουν πράσινο φθορισμό. Χρησιμοποιώντας μικροηλεκτρόδια, έδειξαν στη συνέχεια ότι η εφαρμογή ενός μαγνητικού πεδίου στον εγκέφαλο τεμαχίζει το Magneto έτσι ώστε τα κύτταρα να παράγουν νευρικούς παλμούς.
Για να προσδιορίσουν εάν το Magneto μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χειρισμό νευρωνικής δραστηριότητας σε ζωντανά ζώα, ένεσαν το Magneto σε προνύμφες ζέβρα, στοχεύοντας νευρώνες στον κορμό και την ουρά που κανονικά ελέγχουν μια απόκριση διαφυγής. Έπειτα τοποθέτησαν τις προνύμφες του ζέβραφου σε ένα ειδικά κατασκευασμένο μαγνητισμένο ενυδρείο και διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε ένα μαγνητικό πεδίο προκάλεσε ελιγμούς ελιγμών παρόμοια με αυτά που εμφανίζονται κατά την απόκριση διαφυγής. (Αυτό το πείραμα περιελάμβανε συνολικά εννέα προνύμφες zebrafish και οι επακόλουθες αναλύσεις αποκάλυψαν ότι κάθε προνύμφη περιείχε περίπου 5 νευρώνες που εκφράζουν το Magneto.)
Οι ερευνητές διαβάζουν και γράφουν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου με φως
Σε ένα τελικό πείραμα, οι ερευνητές ένεσαν το Magneto στο ραβδωτό σώμα των ποντικιών που συμπεριφέρονται ελεύθερα, μια βαθιά δομή του εγκεφάλου που περιέχει νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη και εμπλέκονται στην ανταμοιβή και τα κίνητρα και στη συνέχεια έβαλαν τα ζώα σε μια συσκευή χωρισμένη σε μαγνητισμένα μη μαγνητισμένα τμήματα . Ποντίκια που εκφράζουν το Magneto
https://www.theguardian.com/science/neurophilosophy/2016/mar/24/magneto-remotely-controls-brain-and-behaviour?fbclid=IwAR0VAnFfjflCOhdpTXW0dl5T-9zcvBKXSipvPJfEG_uXU1Nghihsz8rosCU
Στον paratolmosblog.blogspot.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Διαβάστε ακόμα
loading...